काळा लसूण का खायला हवा, वाचा

आपल्याकडे गेल्या काही वर्षांत, जगभरातील विविध पाककृती आणि रेस्टॉरंट्सच्या स्वयंपाकींमध्ये काळ्या लसणाला खूप लोकप्रियता मिळाली आहे. काळ्या लसणाची ही वाढती लोकप्रियता त्याच्या अद्वितीय चवीमुळे आहे. नैसर्गिक लसणाच्या पाकळ्या आणि कंद दमट परिस्थितीत आणि खूप कमी तापमानात ठेवून काळा लसूण तयार केला जातो. नंतर ते दीर्घकाळासाठी, सहसा काही आठवड्यांसाठी, अशा परिस्थितीत सोडले जातात जेणेकरून ते योग्यरित्या वयस्कर होतील. लसणात असलेल्या एन्झाइम्सचे हळूहळू विघटन होते ज्यामुळे त्याचा रंग हळूहळू काळा होतो. https://www.saamana.com/learn-which-vegetables-diabetics-should-include-in-their-diet/ काळा लसूण सामान्यतः स्वयंपाकघरात अद्वितीय चवीमुळे तो विविध प्रकारच्या पदार्थांमध्ये वापरला जातो. काळ्या लसणाचे आरोग्यवर्धक फायदे काळ्या लसूणमध्ये अँटीऑक्सिडंट्स भरपूर प्रमाणात असतात, विशेषतः फ्लेव्होनॉइड्स आणि अल्कलॉइड्स, आणि त्यात कच्च्या लसणापेक्षा जास्त प्रमाणात अँटीऑक्सिडंट्स असतात. केवळ अँटिऑक्सिडंट्सच नाही तर काळ्या लसूणमध्ये इतर अनेक आवश्यक पोषक घटक देखील असतात जे आपल्या शरीरासाठी चांगले मानले जातात. https://www.saamana.com/why-you-should-eat-at-least-one-teaspoon-of-flaxseeds-every-day-find-out/ नियमितपणे काळ्या लसूणाचे सेवन केल्याने विशिष्ट प्रकारच्या कर्करोगाचा धोका मोठ्या प्रमाणात कमी होतो. तसेच, काळा लसूण हृदयासाठी खूप चांगला असल्याचे म्हटले जाते. काळ्या लसणाच्या सेवनाने शरीरात एचडीएल म्हणजेच चांगले कोलेस्ट्रॉल तयार होण्यास मदत होते आणि दुसरीकडे, एलडीएल किंवा वाईट कोलेस्ट्रॉल, चरबीसारखा पदार्थ, जो सहसा आपल्या हृदयाभोवती असलेल्या रक्तवाहिन्या आणि धमन्यांमध्ये अडथळा निर्माण करतो, त्यातून मुक्तता होते. एलडीएल कोलेस्ट्रॉलमुक्त रक्तवाहिन्या आणि हृदयातून रक्त प्रवाह चांगला असल्याने, आपले हृदय व रक्तवाहिन्यासंबंधी आरोग्य अबाधित राहते. https://www.saamana.com/eating-makhana-in-winter-has-countless-benefits-read-on/ काळा लसूण शरीरातील रक्तातील साखरेची पातळी नियंत्रित करण्यास मदत करतो आणि दिवसभर रक्तातील साखरेची पातळी निरोगी राखतो. टाइप २ मधुमेह असलेल्या लोकांमध्ये त्याचे उपचारात्मक आणि औषधी परिणाम असल्याचे म्हटले जाते, कारण कार्बयुक्त जेवणानंतर साखरेच्या वाढीस अनेक वेळा अडथळा निर्माण होतो. काळ्या लसूणमुळे कार्बोहायड्रेटयुक्त जेवणानंतरही रक्तातील साखरेचे प्रमाण कमी होते. ते स्वादुपिंडात इन्सुलिनचे उत्पादन वाढवते, जे ग्लुकोज तोडण्यासाठी जबाबदार एंजाइम आहे आणि ते उत्सर्जनाद्वारे बाहेर टाकते. निरोगी रक्तातील साखरेची पातळी आपोआप मूत्रपिंड, यकृत, हृदय आणि पचन अवयवांचे कार्य सुधारते.